Το πρόγραμμα Voyager ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες και ανθεκτικές αποστολές της NASA, που περιελάμβανε δύο διαστημόπλοια, το Voyager 1 και το Voyager 2. Αυτά τα διαστημόπλοια σχεδιάστηκαν για να εξερευνήσουν τους εξωτερικούς πλανήτες και τα φεγγάρια τους, καθώς και να συνεχίσουν το ταξίδι τους στο διαστρικό διάστημα.
Παρακάτω είναι μια λεπτομερής χρονολογική ιστορία της ανάπτυξης του Voyager και της ιστορίας της εξερεύνησης του διαστήματος:
- 1965: Εννοιολόγηση της αποστολής Grand Tour Οι απαρχές του προγράμματος Voyager εντοπίζονται στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν επιστήμονες και μηχανικοί άρχισαν να εξερευνούν την ιδέα μιας αποστολής «Grand Tour». Αυτή η ιδέα της αποστολής περιλάμβανε την εκτόξευση ενός διαστημικού σκάφους για να εκμεταλλευτεί μια σπάνια πλανητική ευθυγράμμιση που συμβαίνει μόνο μία φορά κάθε 175 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της ευθυγράμμισης, οι εξωτερικοί πλανήτες (Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας) είναι τοποθετημένοι με τρόπο που επιτρέπει σε ένα μόνο διαστημόπλοιο να πετάξει από όλους τους σε ένα μόνο ταξίδι.
- 1972: Έγκριση του προγράμματος Voyager Η NASA ενέκρινε επίσημα το πρόγραμμα Voyager το 1972. Οι πρωταρχικοί στόχοι της αποστολής ήταν να μελετήσει τους εξωτερικούς πλανήτες, τα φεγγάρια, τους δακτυλίους και τα μαγνητικά πεδία τους.
- 1977: Εκτόξευση του Voyager 2 Το Voyager 2 ήταν το πρώτο που εκτοξεύτηκε στις 20 Αυγούστου 1977, με έναν πύραυλο Titan IIIE/Centaur. Αρχικά, το Voyager 2 είχε στόχο να μελετήσει τον Δία και τον Κρόνο, αλλά η τροχιά του σχεδιάστηκε για να επιτρέψει πιθανές συναντήσεις με τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα εάν το διαστημόπλοιο παρέμενε λειτουργικό μετά τη συνάντηση με τον Κρόνο.
- 1977: Η εκτόξευση του Voyager 1 Voyager 1 εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1977, επίσης με έναν πύραυλο Titan IIIE/Centaur. Παρά το γεγονός ότι εκτοξεύτηκε αργότερα, το Voyager 1 είχε μικρότερη τροχιά και μεγαλύτερη ταχύτητα από το Voyager 2, επιτρέποντάς του να φτάσει στον Δία μπροστά από το αδελφό του διαστημόπλοιο.
- 1979: Jupiter Encounter Το Voyager 1 πραγματοποίησε την πλησιέστερη προσέγγισή του στον Δία στις 5 Μαρτίου 1979, ακολουθούμενη από την πλησιέστερη προσέγγιση του Voyager 2 στις 9 Ιουλίου 1979. Το διαστημόπλοιο επέστρεψε έναν θησαυρό δεδομένων και εικόνων του Δία και των φεγγαριών του, αποκαλύπτοντας μέχρι τώρα άγνωστες λεπτομέρειες για τον γίγαντα αερίου και τα περίπλοκα συστήματά του.
- 1980: Συνάντηση με τον Κρόνο Το Voyager 1 έκανε την πλησιέστερη προσέγγιση του στον Κρόνο στις 12 Νοεμβρίου 1980, ακολουθούμενη από την πλησιέστερη προσέγγιση του Voyager 2 στις 26 Αυγούστου 1981. Η συνάντηση με τον Κρόνο παρείχε εκπληκτικές εικόνες του πλανήτη, των εμβληματικών του δακτυλίων και πολλών από τα φεγγάρια του. συμπεριλαμβανομένου του Τιτάνα, του δεύτερου μεγαλύτερου φεγγαριού στο ηλιακό σύστημα.
- 1981-1985: Διαστρική Αποστολή Voyager Μετά τις επιτυχημένες συναντήσεις με τον Δία και τον Κρόνο, τα δύο Voyager συνέχισαν το ταξίδι τους προς τα εξωτερικά όρια του ηλιακού συστήματος. Η κύρια αποστολή τους επεκτάθηκε και μετονομάστηκαν σε Διαστρική Αποστολή Voyager. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, το διαστημικό σκάφος συνέχισε να μελετά τον ηλιακό άνεμο και το διαστρικό μέσο ενώ ήταν καθοδόν προς την άκρη του ηλιακού συστήματος.
- 1986-1989: Συνάντηση με τον Ουρανό (Voyager 2) Στις 24 Ιανουαρίου 1986, το Voyager 2 έγινε το πρώτο διαστημικό σκάφος που πέταξε από τον Ουρανό, κάνοντας την πιο κοντινή του προσέγγιση στον γίγαντα των πάγων. Η συνάντηση παρείχε πολύτιμες γνώσεις για την ατμόσφαιρα, τους δακτυλίους και τα φεγγάρια του Ουρανού, συμπεριλαμβανομένων των αόρατων λεπτομερειών των πέντε μεγάλων φεγγαριών του.
- 1989: Συνάντηση Ποσειδώνα (Voyager 2) Στις 25 Αυγούστου 1989, το Voyager 2 έκανε την πιο κοντινή του προσέγγιση στον Ποσειδώνα, και έγινε το πρώτο και μοναδικό διαστημόπλοιο που επισκέφτηκε τον μακρινό γίγαντα των πάγων. Η συνάντηση αποκάλυψε εκπληκτικές λεπτομέρειες για τον Ποσειδώνα, συμπεριλαμβανομένης της Μεγάλης Σκοτεινής Κηλίδας και του φεγγαριού Τρίτωνα.
- Δεκαετίες 1990-2000: Συνεχίζεται η Διαστρική Αποστολή του Voyager Αφού ολοκλήρωσαν τις πλανητικές πτήσεις τους, τόσο το Voyager 1 όσο και το Voyager 2 συνέχισαν τα ταξίδια τους πέρα από τους εξωτερικούς πλανήτες στο διαστρικό διάστημα. Συνέχισαν να στέλνουν πίσω δεδομένα για την ηλιόσφαιρα και το διαστρικό μέσο.
- 2012: Το Voyager 1 φτάνει στο Διαστρικό Διάστημα Στις 25 Αυγούστου 2012, το Voyager 1 έγινε το πρώτο ανθρωπογενές αντικείμενο που εισήλθε στο διαστρικό διάστημα. Διέσχισε την ηλιόπαυση, το όριο όπου ο ηλιακός άνεμος δίνει τη θέση του στο διαστρικό μέσο.
- Σε εξέλιξη: Οι αποστολές Voyager συνεχίζονται Από την τελευταία μου ενημέρωση τον Σεπτέμβριο του 2021, τόσο το Voyager 1 όσο και το Voyager 2 συνεχίζουν να επικοινωνούν με τη Γη από το διαστρικό διάστημα. Παρέχουν πολύτιμα δεδομένα για τις συνθήκες στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα και πέραν αυτού, και αναμένεται να συνεχίσουν να μεταδίδουν δεδομένα έως ότου οι πηγές ενέργειας τους δεν επιτρέπουν πλέον την επικοινωνία.
Σε όλη τη διάρκεια της διαστημικής τους ιστορίας, τα διαστημικά σκάφη Voyager συνέβαλαν σημαντικά στην κατανόηση των εξωτερικών πλανητών, των φεγγαριών τους και των ορίων της ηλιόσφαιρας. Παραμένουν μια απόδειξη της ανθρώπινης ευρηματικότητας και της δυνατότητας για εξερεύνηση στην απεραντοσύνη του διαστήματος.
Discover more from Scripta manent
Subscribe to get the latest posts sent to your email.