Όπως φαίνεται από αυτή την αεροφωτογραφία, η Σφίγγα είναι ένας πέτρινος κολοσσός στη μέση μιας «λεκάνης» που είναι κλειστή στις τρεις πλευρές, ιδιαίτερα στην πλάτη και στις δύο πλευρές. Για τουλάχιστον 3.5000 χρόνια, η περιοχή γύρω από τη Σφίγγα ήταν μια άνυδρη έρημος με άμμο.
Καθώς η άμμος στην Αίγυπτο μετακινείται συνεχώς από τον άνεμο τις τελευταίες χιλιετίες, υπό κανονικές συνθήκες ο άνεμος μεταφέρει την άμμο στη «λεκάνη» της Σφίγγας, γεμίζοντας την εντελώς.
Στη συνέχεια, η άμμος καλύπτει ολόκληρη τη «λεκάνη» μέχρι το ύψος του λαιμού του αγάλματος, του οποίου το κεφάλι βρίσκεται περίπου στο ύψος του γύρω εδάφους. Υπό κανονικές συνθήκες, λοιπόν, το κεφάλι της Σφίγγας παραμένει το μόνο ορατό μέρος του αγάλματος.
Αυτή ήταν στην πραγματικότητα η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Σφίγγα τον 19ο αιώνα, εντελώς θαμμένη στην άμμο εκτός από το κεφάλι. Ήταν οι αρχαιολόγοι που το ξέθαψαν και μας το έδειξαν όπως το βλέπουμε σήμερα.
Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, δεν είναι δυνατόν οι κατασκευαστές της Σφίγγας να αποφάσισαν να σκαλίσουν αυτό το άγαλμα γνωρίζοντας ότι θα ήταν καλυμμένο με άμμο. Οι οικοδόμοι ήξεραν από την πείρα τους ότι ακόμα κι αν φτυάριζαν την άμμο, θα εμφανιζόταν ξανά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πώς εξηγείται αυτό το προφανές κραυγαλέο λάθος;
Η απλούστερη και πιο εύλογη εξήγηση είναι ότι, προφανώς, όταν σκαλίστηκε η σφίγγα, η περιοχή γύρω από τον βράχο δεν ήταν καθόλου καλυμμένη με άμμο όπως είναι σήμερα. Αυτό θα εξηγούσε με απλό και λογικό τρόπο γιατί οι οικοδόμοι δεν εξέτασαν το ενδεχόμενο η άμμος να εισβάλει στην «πισίνα» και να θάψει τη Σφίγγα. Άμμος εκείνη την εποχή απλά δεν υπήρχε! Άρα η άμμος δεν ήταν θέμα που έπρεπε να εξεταστεί.
Μεταξύ 12.500 π.Χ. και 3.500 π.Χ., η Σαχάρα σταδιακά άλλαξε από μια πράσινη περιοχή γεμάτη νερό. Προφανώς η Σφίγγα σκαλίστηκε εκείνη την εποχή, όταν η άμμος δεν ήταν θέμα. Και αυτό καθιστά σαφές ότι η Σφίγγα δεν σκαλίστηκε από τους Αιγύπτιους που γνωρίζουμε, αλλά από έναν παλαιότερο πληθυσμό.
Discover more from Scripta manent
Subscribe to get the latest posts sent to your email.