Ναγκασάκι 9 Αυγούστου 1945

Ο βομβαρδισμός του Ναγκασάκι στις 9 Αυγούστου 1945 ήταν ένα κομβικό γεγονός στα τελευταία στάδια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν η δεύτερη και τελευταία χρήση ατομικής βόμβας σε πόλεμο, μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα τρεις ημέρες νωρίτερα. Η απόφαση να χρησιμοποιήσουν αυτά τα καταστροφικά όπλα ελήφθη από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως μέρος του Έργου Μανχάταν, ενός άκρως απόρρητου ερευνητικού προγράμματος που στοχεύει στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων κατά τη διάρκεια του πολέμου.

1. Ανάπτυξη της ατομικής βόμβας: Η ανάπτυξη της ατομικής βόμβας ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1940 όταν αρκετοί Ευρωπαίοι επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου του Άλμπερτ Αϊνστάιν, εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τη δυνατότητα της πυρηνικής σχάσης να δημιουργήσει ένα εξαιρετικά ισχυρό όπλο. Σε απάντηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν το Έργο Μανχάταν το 1942, με επικεφαλής τον φυσικό J. Robert Oppenheimer, με στόχο την κατασκευή μιας ατομικής βόμβας.
2. Ο βομβαρδισμός στη Χιροσίμα: Στις 6 Αυγούστου 1945, οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, μια μεγάλη πόλη της Ιαπωνίας, με αποτέλεσμα την σχεδόν πλήρη καταστροφή της πόλης και τον θάνατο περίπου 140.000 ανθρώπων, είτε αμέσως είτε στην μήνες που ακολούθησαν λόγω των επιπτώσεων της ακτινοβολίας.
3. Διακήρυξη του Πότσνταμ: Μετά την καταστροφή της Χιροσίμα, οι Σύμμαχοι εξέδωσαν τη Διακήρυξη του Πότσνταμ στις 26 Ιουλίου 1945, καλώντας την Ιαπωνία να παραδοθεί άνευ όρων. Η διακήρυξη προειδοποιούσε ότι εάν η Ιαπωνία αρνηθεί να παραδοθεί, θα αντιμετωπίσει «άμεση και απόλυτη καταστροφή». Η Ιαπωνία, ωστόσο, δεν απάντησε στη δήλωση και η κυβέρνησή της παρέμεινε διχασμένη ως προς το αν θα συνεχίσει τον πόλεμο ή θα επιδιώξει την ειρήνη.
4. Απόφαση να βομβαρδιστεί το Ναγκασάκι: Στον απόηχο του βομβαρδισμού στη Χιροσίμα, η ιαπωνική κυβέρνηση παρέμεινε απρόθυμη να παραδοθεί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, επιδιώκοντας να τερματίσουν τον πόλεμο και να αποφύγουν την ανάγκη για μια δαπανηρή εισβολή στην ηπειρωτική Ιαπωνία, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν μια δεύτερη ατομική βόμβα. Ο στόχος που επιλέχθηκε ήταν η Kokura, μια πόλη με στρατιωτική σημασία, αλλά ο επιδιωκόμενος βομβαρδισμός σχεδόν αποτράπηκε από κακή ορατότητα και νεφοκάλυψη.
5. Ο βομβαρδισμός του Ναγκασάκι: Στις 9 Αυγούστου 1945, το βομβαρδιστικό B-29 Superfortress με το όνομα «Bockscar», με πιλότο τον Ταγματάρχη Charles W. Sweeney, απογειώθηκε από το νησί Tinian μεταφέροντας μια βόμβα τύπου έκρηξης πλουτωνίου με το όνομα «Fat Man». Ωστόσο, το Kokura καλύφθηκε από πυκνά σύννεφα και καπνό από προηγούμενες επιδρομές βομβαρδισμών, καθιστώντας αδύνατη την οπτική στόχευση.
6. Αλλαγή στόχου στο Ναγκασάκι: Με τα καύσιμα να λιγοστεύουν και να μην μπορεί να εντοπίσει τον Kokura, το πλήρωμα του Bockscar πήρε τη δύσκολη απόφαση να αλλάξει τον στόχο του στο Ναγκασάκι, μια πόλη με μεγάλη βιομηχανική και στρατιωτική σημασία. Το Ναγκασάκι δεν ήταν ο πρωταρχικός στόχος λόγω του λοφώδους εδάφους του και της δυνατότητας χαμηλής ακρίβειας βομβαρδισμών.
7. Ο βομβαρδισμός του Ναγκασάκι: Στις 11:02 π.μ. τοπική ώρα, η βόμβα «Fat Man» έπεσε πάνω από το Ναγκασάκι. Η βόμβα εξερράγη περίπου 1.800 πόδια πάνω από την πόλη, δημιουργώντας μια ισχυρή έκρηξη με απόδοση ισοδύναμη με περίπου 21 κιλοτόνους TNT. Η έκρηξη και η βολίδα που προέκυψε κατέστρεψαν τη βιομηχανική περιοχή της πόλης, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές και απώλειες ζωών.
8. Θύματα και επακόλουθα: Ο άμεσος αριθμός των νεκρών από τον βομβαρδισμό στο Ναγκασάκι υπολογίζεται σε περίπου 70.000, με δεκάδες χιλιάδες άλλους να υποφέρουν από τραυματισμούς και ασθένειες που σχετίζονται με την ακτινοβολία. Ο συνδυασμένος αριθμός των νεκρών από τους βομβαρδισμούς της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση της Ιαπωνίας να παραδοθεί άνευ όρων στις 15 Αυγούστου 1945, δίνοντας τέλος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
9. Μακροπρόθεσμος αντίκτυπος: Οι βομβαρδισμοί στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι έχουν παραμείνει αμφιλεγόμενοι και έχουν εγείρει ηθικά ερωτήματα σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Οι καταστροφικές συνέπειες αυτών των βομβαρδισμών, συμπεριλαμβανομένων των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων της ραδιενέργειας στους επιζώντες και τις επόμενες γενιές, συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο μελέτης, μνήμης και συζήτησης.

Εν κατακλείδι, ο βομβαρδισμός του Ναγκασάκι στις 9 Αυγούστου 1945 ήταν ένα τραγικό γεγονός που έφερε τη φρίκη του ατομικού πολέμου στο προσκήνιο της παγκόσμιας συνείδησης. Χρησιμοποίησε ως σημείο καμπής στην ιστορία, που οδήγησε στην παράδοση της Ιαπωνίας και στο τελικό τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.